ที่มาของสำนวน สำนวนนี้น่าจะมาจากนิทานเก่าที่เคยเล่าว่า
กิ้งก่าตัวหนึ่ง อาศัยอยู่ที่ซุ้มประตู พระราชาเสด็จผ่าน
ก็ลงมาถวายคารวะโดยผงกศีรษะ พระราชา
จึงทรงเมตตาพระราชทานเบี้ยเลี้ยงให้เป็นค่าอาหารทุกวัน
วันหนึ่งคนเลี้ยงหาซื้อเนื้อที่ตลาดไม่ได้เพราะเป็นวันพระ จึงเอาทองที่พระราชทานเป็นค่าอาหาร
ประจำวันนั้นผูกไว้ที่คอมันแทนก้อนเนื้อ พอมันได้ทองแล้วก็ทำหยิ่งผยอง
ไม่ได้ถวายความคารวะพระราชาในวันนั้นเหมือนก่อน
พระราชาทรงกริ้วจึงสั่งให้เลิกค่าเบี้ยเลี้ยงแก่มันตั้งแต่นั้นมา
มึงทั้งเจ็ดคนอีชาติข้า
เห็นกูไปมาก็จองหอง
ทำแก่เนื้อแก่ตัวหนังหัวพอง เหมือน กิ้งก่าได้ทอง ผูกคอ
ความหมายของสำนวน คนที่พอมีลาภยศสรรเสริญเข้ามาแล้วทำตัวยิ่งใหญ่
ทะนงตน หยิ่ง จนลืมกำพืด ฐานะเดิมตัวเอง
ตัวอย่างของสำนวน แหม่ๆ เบส ตั้งแต่มาเป็นหัวหน้าก็หยิ่งจริงนะ
ทำเป็นกิ่งกาได้ทอง ไม่ค่อยจะลืมตัวเลยนะ
ภาพจาก candyreader.blogspot.com |
No comments:
Post a Comment